Hamalaugarren mendean gertatu zen.
Karlos II. aren anaia, Luis, Normandian zegoen guduan eta handik Nafarroako etxera itzuli zen.
Napolesko dukesa bat Juana izenekoa ezagutu eta emakume honekin ezkontzea erabaki zuen. Horretarako emakumeari dote gisa herri bat eskainiko lioke, Albania. Albania, berez, dukesarena izan beharko litzateke baina matxinoek kendu egin zioten.
Napolestik, Pedro bere lagunari mezuaren bidez, bere asmoak egiaztatu zizkion eta armada bat prestatzeko esan zion. Herria, noski, Albania izango zen.
Pedrok boteretsuekin hitz egin zuen.
- Non dago herri hori ? Aberatsa da ? Ezezaguna da, esaten zuten boteretsuek. Gainera armada bat garestia da oso.
Azkenean boteretsuek armada bat osatu zuten eta honek belaontzi batean Napolesen bidea hartu zuen.
Luis eta Juana han zeudela, belaontzira igo eta denak elkarrekin Albaniaraino abiatu ziren.
Albaniako lurra oso pobrea zen. Ez zegoen urik eta zuhaitz, animaliak eskas.
Kanpotarrak hango jendea, orain etsaiak, bilatzen hasi ziren baina alferrik, ez ziren agertzen.
Azkenean bai, agertu eta borroka gogorra eduki zuten. Gudari batzuk hil ziren eta Luis Kapitainak eskumutur bat galdu zuen. Gainera bere gorputzetik odol asko ixuri zen. Gaixorik geratu zen oso. Albaniako gudarien artean, Normandiaren merzenarioak zeuden.
Luis kapitaina gaixotuta, Pedrok borroka jarraitzea aukeratu zuen.
Eta horrela izan zen. Etsaia bilatu eta borroka handiena izan zen. Nafarroako gudariek borroka irabazi eta Albania berreskuratu zuten.
Bere kanpamendura itzuli ziren berriarekin baina ordurako Luis hilda zegoen.
Sakanako euskaltegiaren bloga
