Partaide bakoitzak 12 txitxiyo dauzka.
Jokoa hasten duenak 12 txitxiyoak bi eskuen artean banatu ditu. Eskuak itxi ditu eta eskuetako bat erakutsi dio taldeko beste bati eta zera galdetu dio: Zer ordu da?
Taldeko beste horrek ordu bat esan behar du, gaueko hamabien eta eguerdiko hamabien artean. Hau da, zerotik hamabira.
Eta eskua zabaldu eta txitxiyoak erakutsi.
Demagun bostak esan duela eta eskuan lau txitxiyo daudela. Ez du aztatu. Aldea ordaindu behar dio, kasu honetan, txitxiyo bat.
Beste adibide bat, demagun zortziak esan duela eta eskuan txitxiyo bakarra dagoela. Ez du aztatu. Aldea ordaindu behar dio, kasu honetan, zazpi txitxiyo.
Beste adibide bat, demagun hamabiak esan duela eta hamabi txitxiyo daudela eskuan. Aztatu du!!!! Beraz, txitxiyo horiek guztiak irabaziko ditu.
Txandaka-txandaka, hainbat truke egin.
Hasieran erraz samarra da bakoitzak zenbat txitxiyo dituen gogoan baitugu, baina trukeak egin ahala, gero eta nahastuago dago eta zailagoa da nork zenbat dauzkan jakitea.
Nahikoa dela deritzogunean, zenbat txitxiyo dauzkagun kontatu dugu.
Gehienak dauzkana irabazle!
Eta zenbat txitxiyo dauzkazue? galdetu diet eta zera esan dute: Ni lau! Ni hamar! Ni hamabost!!! Ni hogei dauzkat!!!
Ene!!! Ni hogei dauzkat??????!!!!!!!
Baina, zein ongi pasatu dugun!!!!!!
